Patlıcan Gübrelemesi Nasıl Yapılır?

Patlıcan (Solanum melongena), domates ve biberle aynı aileden gelen ve uzun bir vejetasyon dönemi boyunca sürekli besin isteyen bir sebzedir. Başarılı bir patlıcan gübrelemesi, güçlü çiçeklenme, sürekli meyve tutumu ve kaliteli, parlak meyveler elde etmeye odaklanır.

İşte patlıcan gübrelemesinin temel prensipleri ve uygulama aşamaları:

🍆 Patlıcan Gübrelemesi Nasıl Yapılır? Sürekli Meyve ve Kalite Yönetimi

Patlıcan, besin elementlerine karşı oldukça hassastır ve meyve tutum döneminde özellikle Potasyum (K) ve Azot (N) elementlerini yoğun kullanır. Toprak analizi sonuçları, gübre miktarını belirlemede her zaman esas alınmalıdır.

1. Potasyum (K) Gübrelemesi (Meyve Kalitesi ve Dayanıklılık)

Potasyum, patlıcanın meyve kalitesini, rengini, sertliğini ve hasat sonrası depolama ömrünü doğrudan belirler. Ayrıca bitkinin kuraklık ve hastalıklara karşı direncini artırır.

• İhtiyaç Yoğunluğu: Meyve tutumu başladıktan sonra Potasyum ihtiyacı zirveye ulaşır.

• Uygulama Zamanı: Potasyum, Azotla paralel olarak bölünmüş dozlarda uygulanmalıdır:

  1. Taban Gübresi: Dikim sırasında bir miktar Potasyum verilir.

  2. Üst Gübreleme: Meyve tutumu başladıktan sonra ve hasat dönemi boyunca, sulama (fertigasyon) yoluyla düzenli olarak yüksek Potasyum takviyesi yapılır.

• Kullanılan Gübreler: Potasyum Nitrat veya Potasyum Sülfat tercih edilmelidir. Klor içeren gübreler (Potasyum Klorür / KCl) bitkiye zarar verebilir.

2. Azot (N) Gübrelemesi (Yaprak ve Sürekli Büyüme)

Azot, patlıcanın vegetatif ve generatif büyümesini dengede tutmak için önemlidir. Sürekli Azot, bitkinin meyve yükünü taşıyabilmesi için sürekli yeni yaprak ve sürgün üretmesini sağlar.

• Denge Kritiktir: Aşırı Azot, meyve tutumunu azaltır, çiçek döker ve sadece yaprak büyümesine neden olur.

• Uygulama Zamanı: Azot, sık aralıklarla ve düşük dozlarda verilmelidir:

  1. Taban Gübresi: Dikim sırasında Fosfor ve Potasyum ile birlikte verilir.

  2. Üst Gübreleme: Bitki tutunduktan ve ilk çiçekler göründükten sonra, hasat dönemi boyunca düzenli olarak (tercihen her sulamada) bölünmüş dozlarda verilir.

• Kullanılan Gübreler: Amonyum Nitrat veya damlama sisteminde Potasyum Nitrat (içinde Potasyum da olduğu için idealdir) ve Kalsiyum Nitrat kullanılabilir.

3. Fosfor (P) Gübrelemesi (Kök ve Çiçeklenme)

Fosfor, erken kök sistemi gelişimi, çiçeklenme ve enerji transferi için gereklidir.

• Uygulama Zamanı: Fosforun %100'ü, dikim sırasında taban gübresi olarak verilmelidir.

• Uygulanan Gübreler: Diamonyum Fosfat (DAP) veya NPK kompoze gübreler.

4. Kalsiyum (Ca) ve Mikro Besin Yönetimi

A. Kalsiyum (Ca)

Önem: Patlıcanın meyve kalitesini, sap dayanıklılığını ve özellikle 'uç yanıklığı' gibi fizyolojik bozuklukları önler.

• Mücadele: Meyve tutumu döneminde Kalsiyum Nitrat ile sulama sisteminden veya eksiklik belirtisi varsa yapraktan uygulama yapılmalıdır.

B. Bor (B)

• Önem: Çiçek dökümünü azaltmak ve polen canlılığını artırmak için Bor hayati öneme sahiptir.

• Mücadele: Çiçeklenme başlangıcında yapraktan uygulama ile takviye yapılmalıdır.

5. Uygulama Yöntemi: Fertigasyon (Damlama Sulama)

Patlıcan, uzun süre tarlada kaldığı ve sürekli besin istediği için, fertigasyon (damla sulama ile gübreleme) en verimli yöntemdir.

• Avantajı: Besin elementleri (özellikle N ve K) bitkinin ihtiyacına göre günlük veya haftalık olarak, yıkanma riski olmadan ve kök bölgesine doğrudan verilebilir.

• Programlama: Büyüme ve çiçeklenme döneminde N ağırlıklı, meyve tutumu ve hasat döneminde ise K ağırlıklı bir program izlenmelidir.