Pırasa Gübrelemesi Nasıl Yapılır?

Pırasa (Allium ampeloprasum), soğan ve sarımsakla aynı aileden gelen, uzun yapraklı ve kalın gövdeli bir sebzedir. Ticari değeri, gövdenin uzunluğu, beyazlığı ve kalınlığı ile doğrudan ilişkilidir. Bu nedenle, pırasa gübrelemesi, Azot (N) ve Potasyum (K) elementlerinin sürekli ve dengeli verilmesine odaklanır.

İşte pırasa gübrelemesinin temel prensipleri:

🥬 Pırasa Gübrelemesi Nasıl Yapılır? Uzun ve Kalın Gövde (Beyaz Kısım) Yönetimi

Pırasa, uzun vejetatif (yapraksal) büyüme süresi boyunca sürekli Azot ve su isteyen bir bitkidir. Gübreleme, özellikle beyazlatma (boğaz doldurma) işlemine uygun güçlü bir gövde oluşturmayı hedefler.

1. Azot (N) Gübrelemesi (En Kritik Element)

Azot, pırasanın yaprak kütlesini, sap kalınlığını ve boyunu belirleyen en önemli elementtir. Pırasa, sürekli büyüdüğü için yüksek Azot ihtiyacına sahiptir.

• Uygulama Zamanı: Azot, yıkanma riskini ve sürekli büyümeyi desteklemek için üç veya dört aşamada bölünerek verilmelidir:

  1. Taban Gübrelemesi (%20-25): Dikim sırasında Fosfor ve Potasyum ile birlikte verilir.

  2. 1. Üst Gübreleme (Dikimden 3-4 Hafta Sonra): Fide tutunduktan sonra, hızlı büyümeyi başlatmak için Azotun bir kısmı verilir.

  3. 2. ve 3. Üst Gübreleme (Boğaz Doldurma Dönemi Boyunca): Bitki boğaz doldurmaya başlarken ve yoğun büyüme evresindeyken 4-6 hafta aralıklarla kalan Azot bölünerek verilir. Bu, gövdenin kalınlaşması ve uzaması için hayati dönemdir.

• Kullanılan Gübreler: Amonyum Nitrat veya Üre tercih edilir. Kükürt ihtiyacı varsa Amonyum Sülfat da kullanılabilir.

2. Potasyum (K) Gübrelemesi (Gövde Kalitesi ve Dayanıklılık)

Potasyum, pırasada hücre duvarı sağlamlığını artırarak gövdenin sert ve kalın olmasını sağlar, ayrıca hastalıklara ve soğuğa karşı direncini yükseltir.

• Uygulama Zamanı: Potasyumun bir kısmı taban gübresi olarak, geri kalan kısmı ise Azotun üst gübrelemeleriyle paralel olarak büyüme dönemi boyunca uygulanmalıdır.

• Kullanılan Gübreler: Potasyum Sülfat tercih edilmelidir. Pırasa da klora karşı hassas olduğu için Klorürlü gübrelerden kaçınılmalıdır.

3. Fosfor (P) Gübrelemesi (Erken Kök Gelişimi)

Fosfor, özellikle dikim sonrası fidenin tarlaya tutunması ve güçlü bir kök sistemi oluşturması için önemlidir.

• Uygulama Zamanı: Fosforun %100'ü, dikim sırasında taban gübresi olarak verilmelidir.

• Uygulanan Gübreler: Diamonyum Fosfat (DAP) veya Triple Süper Fosfat (TSP).

4. Mikro Besin ve pH Yönetimi

• Kükürt (S): Pırasa, güçlü aromatik bileşikler (soğan ailesinin özelliği) oluşturmak için Kükürt ister. Kükürt, Azot ve Potasyum kaynağı olarak sülfat formlarının (Amonyum Sülfat, Potasyum Sülfat) kullanılmasıyla genellikle karşılanır.

• Toprak pH'ı: Pırasa, nötr veya hafif asidik toprakları (pH 6.0-7.0) sever. Bu aralıkta tutulması, besin elementlerinin alımını maksimize eder.

• Bor (B): Eksikliği, yapraklarda buruşmaya neden olabilir. Gerekliyse yapraktan takviye yapılabilir.

5. Uygulamada Dikkat Edilmesi Gerekenler

• Boğaz Doldurma: Pırasa gövdesinin beyaz ve uzun olması için yapılan boğaz doldurma işlemi (toprakla örtme), gübrelemenin hemen ardından veya öncesinde yapılmalıdır, böylece gübre kök bölgesine yakınlaşır ve etkinliği artar.

• Sulama: Pırasa, sürekli neme ihtiyaç duyar. Üst gübreler uygulandıktan sonra gübrenin çözünmesi ve köklere inmesi için sulama şarttır. Fertigasyon (damla sulama ile gübreleme), pırasa için ideal bir yöntemdir.