Kabak Gübrelemesi Nasıl Yapılır?

Kabak (Cucurbita pepo), hızlı gelişen, yüksek su içeriğine sahip ve kısa sürede yüksek verim veren bir sebzedir. Yoğun vejetatif büyüme ve sürekli meyve üretimi nedeniyle, gübreleme yönetimi sürekli besin tedarikine odaklanmalıdır.

🥒 Kabak Gübrelemesi Nasıl Yapılır? Hızlı Büyüme ve Sürekli Yüksek Verim Stratejileri

Kabak (sakız, kış, bal kabağı gibi türler), özellikle ilkbahar ve yaz aylarında çok hızlı büyüyen ve sürekli meyve tutumu isteyen bir sebzedir. Gübreleme, bitkinin hem sürekli güçlü sürgünler vermesini hem de kaliteli, pazar değeri yüksek meyveler üretmesini sağlamalıdır. Toprak analizi her zaman doğru miktarları belirlemenin temelidir.

1. Azot (N) Gübrelemesi: Güçlü Sürgün ve Sürekli Çiçeklenme

Azot, kabakta yaprak ve sürgün büyümesini destekleyerek bitkinin meyve yükünü taşıma kapasitesini ve sürekli çiçeklenmeyi sağlar. Ancak aşırı Azot, bitkinin sadece yaprak büyütmesine ve meyve tutumunu azaltmasına neden olabilir.

• Uygulama Zamanı: Kabak, kısa sürede bol ürün verdiği için Azot, büyüme döngüsü boyunca sık ve düşük dozlarda verilmelidir:

  1. Taban Gübrelemesi (%20-30): Dikim sırasında Fosfor ve Potasyum ile birlikte verilir.

  2. Üst Gübreleme (Bölünmüş Dozlar): Bitki tarlaya tutunduktan sonra ve ilk meyveler görünmeye başladıktan sonra, hasat dönemi boyunca 1-2 haftada bir veya sulama sistemiyle (fertigasyon) düzenli olarak uygulanır.

• Denge Kritik: Özellikle yaz aylarında sürekli meyve alındığı için Azot takviyesi sürdürülmeli, ancak her zaman Potasyum ile dengelenmelidir.

• Kullanılan Gübreler: Amonyum Nitrat veya damlama sisteminde Potasyum Nitrat ve Kalsiyum Nitrat tercih edilir.

2. Potasyum (K) Gübrelemesi: Meyve Kalitesi ve Dayanıklılık

Potasyum, kabakta meyve büyüklüğünü, sertliğini, kabuk rengini ve hastalıklara karşı direncini artıran en önemli elementtir.

• İhtiyaç Yoğunluğu: Meyve tutumu ve büyüme döneminde Potasyum ihtiyacı hızla artar.

• Uygulama Zamanı: Potasyumun bir kısmı taban gübresi olarak, geri kalanı ise meyve tutumu başladıktan sonra ve hasat dönemi boyunca Azot ile birlikte üst gübre olarak yoğun bir şekilde uygulanmalıdır.

• Kullanılan Gübreler: Potasyum Sülfat veya fertigasyon için Potasyum Nitrat gibi çözünebilir formlar.

3. Fosfor (P) Gübrelemesi: Kök ve Çiçeklenme

Fosfor, erken kök gelişimi, enerji transferi, çiçeklenme ve tohum/meyve tutumu için gereklidir.

• Uygulama Zamanı: Fosforun %100'ü, dikim/ekim sırasında taban gübresi olarak verilmelidir. Hızlı büyüyen bir bitki olduğu için Fosforun ilk aşamada kolayca ulaşılabilir olması önemlidir.

• Uygulanan Gübreler: Diamonyum Fosfat (DAP) veya NPK kompoze gübreler.

4. Mikro Besin Yönetimi (Bor ve Kalsiyum)

A. Bor (B

• Önem: Polen canlılığı, çiçeklenme ve meyve tutumu için Bor kritiktir. Bor eksikliği çiçek ve genç meyve dökümüne neden olabilir.

• Mücadele: Çiçeklenme başlangıcında yapraktan uygulama ile Bor takviyesi yapılmalıdır.

B. Kalsiyum (Ca)

• Önem: Kalsiyum, hücre duvarı sağlamlığını ve sap dayanıklılığını artırır. Eksikliği, meyvelerin ucunda yumuşama ve çürümeye yol açabilir.

• Mücadele: Özellikle yoğun sulama yapılan sıcak dönemlerde Kalsiyum Nitrat ile sulama sisteminden takviye edilmelidir.

5. Uygulama Yöntemi: Fertigasyon

Kabak, kısa sürede yoğun verim verdiği için, geleneksel üst gübreleme yerine fertigasyon (damla sulama ile gübreleme) en verimli yöntemdir. Bu, besinlerin bitkinin ihtiyacına göre sürekli ve düzenli olarak verilmesini sağlar.

• Programlama: Büyüme ve sürgün döneminde N ağırlıklı, çiçeklenme ve meyve hasadı döneminde ise K ağırlıklı bir programa geçiş yapılmalıdır.