Mısır Gübrelemesi Nasıl Yapılır?

Mısır (Zea mays), yüksek verim potansiyeli nedeniyle en çok gübre ihtiyacı olan tarla bitkilerinden biridir. Başarılı bir mısır gübrelemesi, bitkinin büyüme dönemlerine (özellikle hızlı gelişim ve koçan oluşumu) paralel olarak Azot (N), Fosfor (P) ve Potasyum (K) elementlerinin zamanında ve doğru miktarda verilmesine bağlıdır.

İşte mısır gübrelemesinin temel prensipleri ve uygulama zamanları:

🌽 Mısır Gübrelemesi: Yüksek Verim İçin Dönemsel Stratejiler

Mısır, gelişim evrelerinde besin elementlerini farklı hızlarda kullanır. Gübreleme, bu ihtiyaç zirvelerine göre planlanmalıdır.

1. Temel Besin Elementleri ve Miktar İhtiyacı

Mısırın ton başına dane verimi için topraktan çektiği besin miktarları yüksektir. Miktarlar mutlaka toprak analizi sonuçlarına göre belirlenmelidir.

2. Gübreleme Zamanları ve Şekilleri

Mısırda gübreleme, genellikle ekim, çıkış sonrası ve koçan öncesi olmak üzere 2 veya 3 ana aşamada yapılır.

A. Taban Gübrelemesi (Ekim Zamanı)

Taban gübrelemesi, bitkinin ilk dönemde ihtiyaç duyduğu ve toprakta hareketliliği yavaş olan elementleri sağlamayı amaçlar.

• Fosfor (P): Mısırın erken kök gelişimi için Fosfora ihtiyacı çok yüksektir. Fosforun %100'ü ekim sırasında veya hemen öncesinde verilmelidir. Mısır tohumunun yanına veya 5 cm altına bant şeklinde verilmesi, erken dönemde Fosfor alımını maksimuma çıkarır.

• Potasyum (K): Potasyumun da genellikle tamamı veya büyük bir kısmı taban gübresi olarak verilmelidir.

• Azot (N): Toplam Azot miktarının yaklaşık %15-25'i taban gübrelemesinde verilir.

• Kullanılan Gübreler: Diamonyum Fosfat (DAP) veya Kompoze Gübreler (Örn: 15-15-15) yaygın olarak kullanılır.

B. Üst Gübreleme (Hızlı Büyüme Dönemi)

Mısır, Azot ihtiyacının büyük bir kısmını 8-12 yapraklı olduğu, yani hızlı büyüme evresine girdiği dönemde çeker.

• Azot (N): Toplam Azot miktarının geri kalan %75-85'i bu dönemde, bölünerek veya tek seferde uygulanır.

  • 1. Üst Gübreleme (4-6 Yaprak): Mısırın kardeşlenme ve sap kalınlaşma başlangıcıdır.

  • 2. Üst Gübreleme (8-12 Yaprak): Koçan ve döl yatağı oluşumunun başladığı kritik dönemdir. Bitkinin Azot ihtiyacının zirve yaptığı zamandır.

• Kullanılan Gübreler: Üre veya Amonyum Nitrat gibi saf Azot gübreleri kullanılır.

• Uygulama Yöntemi: Gübre, bitki sıralarının arasına serpilir ve sulama veya yağışla kök bölgesine indirilmelidir. Azot kayıplarını en aza indirmek için toprağa karıştırılması önerilir.

3. Mikro Besin Yönetimi

Mısır, bazı mikro besin eksikliklerine karşı hassastır ve bunlar verimi ciddi şekilde düşürebilir.

Çinko (Zn) Yönetimi (Önemli)

• Önem: Çinko, mısır için en kritik mikro besindir. Eksikliği, özellikle soğuk ve nemli ilkbahar koşullarında, toprağın pH'ının yüksek olduğu veya Fosforun aşırı kullanıldığı durumlarda ortaya çıkar.

• Belirti: Genç yapraklarda orta damarın yanında beyaz şeritlenmeler veya bodur büyüme görülür.

• Mücadele: Çinko Sülfat veya şelatlı Çinko, ekim sırasında tohum yatağına taban gübresiyle birlikte veya erken büyüme aşamasında yapraktan uygulanmalıdır.

Kükürt (S)

• Önem: Yağışla yıkanma eğilimi olan hafif topraklarda ve düşük organik madde içeriğine sahip alanlarda Kükürt eksikliği görülebilir.

• Uygulama: Eksiklik varsa, Azotlu gübre yerine Amonyum Sülfat gibi Kükürt içeren gübreler tercih edilebilir.

4. Özet Gübreleme Takvimi