Üzüm Yetiştiriciliğinde Gübreleme Programı Nasıl Olmalıdır?

Üzüm Gübreleme Programı

Dünya'da ABD ve Çin üzüm üretiminde ilk iki sırayı alırken, İtalya üçüncü, Türkiye ise 4.2 milyon tonla altıncı sırada yer almaktadır. Türkiye'de en çok tanınan üzüm çeşitleri; Yapıncak, Sultaniye, Razaki ve Çavuş üzümüdür. Üzümler kullanıldıkları yere göre de sofralık, şaraplık, şıralık ve pekmezlik, kurutmalık olarak ayrılırlar. Kurutulan üzüm çeşitlerinin başında sultaniye gelir. Türkiye'nin önemli ihracat ürünlerinden biridir. Üzümün anti-oksidan, anti-aging, kan yapımına yardımcı ve kanserden koruyucu etkileri olduğu bilinmektedir.

Üzüm asmaları genellikle toprak seçmezler. Bu yüzden bağlar derinden yüzlek, kumlu çakıllıdan killi, verimsizden verimli topraklara kadar birçok toprak tipinde ticari olarak tesis edilebilmektedir. Güneye bakan sırt ve yamaçlar soğuk iklime sahip bağ bölgelerinde en sıcak yerler olduğundan bağlar bu alanlarda kurulmalıdır. Güney yöreler erken ısındığından asmanın erken uyanarak sürmesini sağlarlar. İlkbahar donlarının zararlı olduğu yerlerde erken sürmeyi geciktirmek için kuzey yöneyler tercih edilmelidir. Bağcılık için en elverişli araziler daha önce asmanın yetiştirilmediği, tarıma yeni açılmış araziler, tarla tarımı yapılan araziler veya eskiden bağ olup uzun yıllar başka kültür bitkilerinin yetiştirildiği alanlardır.

Asma olgun, humuslu, kalsiyumca zengin ve iyi havalanabilen taşlı-çakıllı topraklarda iyi yetişir. Alt tabakaları su geçiren killi topraklar da uygundur. Tınlı topraklar orta kaliteli, fakat verimli bağcılık için elverişli topraklardır. Kumlu topraklarda yetiştirilen üzümlerin şaraplarında alkol miktarı fazla, fakat ekstrakt ve buke azdır.

Eğer toprağın derinliği, tekstürü ve su içeriği uygunsa çoğu bahçe bitkilerinden daha iyi yetişir ve üreticiye daha iyi gelir sağlar. Ayrıca besin elementleri ve suyun yeterince karşılandığı verimli topraklarda gelişme verim ve ürün kalitesi yönünden asma iyi bir performans gösterir. Tınlı, kumlu-tınlı ve biraz çakıllı, orta düzeyde kireçli ve 6-8.5 pH'lı topraklar ideal bağ toprakları olarak kabul edilmektedir.