Nektarin Toprak İstekleri Nelerdir Ve Gübreleme Nasıl Yapılır?

NEKTARİNİN TOPRAK İSTEKLERİ VE GÜBRELENMESİ

Nektarinin İklim İstekleri

Nektarin ağacı ilkbaharda oldukça ılık bir hava ister. Çünkü ilkbahar geç donlarına karşı şeftalilerden daha hassastırlar. Açmış çiçekler -2.5 ^oC'de, taç yaprağı dökülmüş çiçekler -1.8 ^oC'de, genç meyveler ise -1 ^oC'de zarar görürler Meyveler gelişme başlangıcında rüzgardan olumsuz etkilenir. Meyve kabuğu düz ve tüysüz olduğundan sallanan dallar çizebilir. Dalların sürtmesi ile meyve üzerinde kül renkli lekeler, nekrozlar oluşur. Bu kayıplar bahçelere göre %5 ile 20 arasında değişmektedir. Şeftali güvesi ve Akdeniz sineği zararı artar. Yağışın az, hava neminin düşük olduğu yerlerde daha iyi yetişir. Kuru ve sıcak iklimleri sever. Nektarinlerin yıllık bakım masrafları şeftalilerinkinden daha yüksektir. Çünkü nektarin bahçelerinde hastalık ve zararlılara karşı daha çok mücadele yapılmaktadır. Hasat sırasında rüzgardan ve çeşitli zararlılardan kaynaklanan meyve kayıpları şeftalilerinkinden fazla olup genellikle

Nektarinin Toprak İstekleri

Şeftalinin yetişebildiği tüm toprak tiplerinde nektarin de yetişebilir. Kaba bünyeli, tınlı, nötr pH'lı, derin, geçirgen, sıcak ve organik maddece zengin topraklar daha iyidir. Topraktaki yüksek nem mantari hastalıkları özellikle de Monilia hastalığını artırmaktadır.

Nektarinin Gübrelenmesi

Nektarin ağaçlarının gübrelenmesi genellikle şeftalilerinkine benzer. Azot fazlalığı ve şiddetli rüzgarlar meyve çatlamasını teşvik eder ve şeker içeriğini düşürür. Bu yüzden azotlu gübrelemede dikkatli olunmalıdır. Güzden yanmış ahır gübresinin izdüşümlere verilmesi, toprak analiz sonuçlarına göre ticari gübrelerin uygulanması verim ve kaliteyi olumlu etkilemektedir. Verim çağındaki bir bahçeye 8 kg N/da, 5 kg P₂O₅/da ve 8 kg K₂O/da önerilmektedir.

Nektarin Bahçelerinde Sulama

Nektarin ağaçlarının sulanması genellikle şeftalilerin ki gibidir. 15 gün ara ile Ekim ayına kadarsulanmalıdırlar. Meyve olgunlaşmasına yakın dönemdeki aşırı sulamalar ve yağış meyvelerin çatlamasına yol açar ve şeker içeriklerini düşürür. Fertigasyon bu tür sorunları ortadan kaldırdığı gibi, verim ve kaliteyi de artırmaktadır.