Nohut Gübrelemesi Nasıl Yapılır?

Nohut (Cicer arietinum), baklagil ailesine ait bir bitkidir ve tıpkı diğer baklagiller gibi Azot (N) ihtiyacının büyük bir kısmını köklerindeki nodüller aracılığıyla kendisi karşılar. Bu nedenle, nohut gübrelemesi esas olarak Fosfor (P) ve Potasyum (K) elementlerine odaklanır.

İşte nohut gübrelemesinin temel prensipleri:

🌰 Nohut Gübrelemesi Nasıl Yapılır? Azot Yönetimi ve Ana Besinler

Nohut yetiştiriciliğinde gübrelemenin amacı, güçlü kök sistemi, sağlıklı nodül gelişimi ve yüksek dane verimi sağlamaktır. Gübre miktarı ve çeşidi, mutlaka toprak analizi sonuçlarına göre belirlenmelidir.

1. Azot (N) Gübrelemesi (Starter Kullanım)

Nohut, havadaki serbest Azotu bağlama yeteneğine sahip olduğu için, diğer tahıllar gibi yoğun Azotlu gübreye ihtiyaç duymaz.

• Yeni Kurulumda: Ekim sırasında, Azot bağlayıcı bakteriler (Rhizobium) tam olarak aktive olana kadar ilk büyümeyi desteklemek amacıyla çok düşük miktarda (starter) Azot (yaklaşık 3-5 kg/da saf Azot) verilebilir.

• Aşılama (İnokülasyon): Tohum ekiminden önce özel nohut Rhizobium kültürü ile tohumun aşılanması, bitkinin kendi Azotunu bağlama yeteneğini maksimuma çıkarır ve Azotlu gübre ihtiyacını neredeyse sıfıra indirir.

• Sonraki Dönem: Bitki sağlıklı bir şekilde gelişiyorsa, daha sonraki dönemlerde Azotlu gübrelemeye gerek yoktur.

2. Fosfor (P) Gübrelemesi (En Kritik Element)

Fosfor, nohut için en kritik besin elementidir. Güçlü ve derin kök sistemi oluşumu, sağlıklı nodül gelişimi ve çiçeklenme/tohum bağlama etkinliği için Fosfor şarttır.

• Uygulama Zamanı: Fosfor, toprakta yavaş hareket ettiği için, ihtiyacın tamamı ekim sırasında veya ekimden hemen önce taban gübresi olarak verilmelidir.

• Uygulama Yöntemi: Gübre, tohumla temas etmeyecek şekilde tohum yatağına bant halinde uygulanmalıdır.

• Kullanılan Gübreler: Diamonyum Fosfat (DAP), Triple Süper Fosfat (TSP) veya NPK içerikli kompoze gübreler kullanılır.

3. Potasyum (K) Gübrelemesi

Potasyum, nohutta kuraklık ve soğuk direncini artırır, su kullanım etkinliğini düzenler ve dane dolumunu destekler.

• Uygulama Zamanı: Potasyum ihtiyacının da Fosfor gibi ekim sırasında taban gübresi olarak verilmesi en verimli yöntemdir.

• İhtiyaç Alanları: Potasyum eksikliği, genellikle kumlu ve hafif topraklarda veya yoğun tarım yapılan bölgelerde görülür.

4. Mikro Besin Yönetimi

• Kükürt (S): Protein (amino asit) sentezinde ve nodül oluşumunda görev alır. Eksiklik varsa, Potasyum Sülfat gibi kükürt içeren gübreler tercih edilebilir.

• Çinko (Zn) ve Demir (Fe): Özellikle yüksek pH'lı (kireçli) topraklarda eksiklikleri görülebilir. Eksiklik belirtisi varsa, erken dönemde yapraktan uygulama yapılabilir.

5. Uygulamada Dikkat Edilmesi Gerekenler

• Toprak pH'ı: Nohut, nötr veya hafif alkali (pH 6.0 – 8.0) toprakları sever. Asitli topraklarda (düşük pH), Azot bağlayan bakterilerin etkinliği azalır.

• Derinlik: Gübre, tohumdan daha derine veya yanına verilmelidir. Yüzeye yakın gübreleme, kurak bölgelerde bitkinin besinden faydalanmasını zorlaştırır.